Wybudowany w latach 70 luksusowy ośrodek wypoczynkowy przeznaczony głównie dla elit PRLu, pracowników HPR (Hutnicze Przedsiębiorstwo Remontowe) oraz zagranicznych gości. Zajmował powierzchnię około 7,5ha i posiadał 500 miejsc noclegowych w hotelach. W jego skład wchodziły: kryte baseny, sauny, wyciąg narciarski, stołówka, 3 restauracje, 5 barów, dyskoteka, sala koncertowa na dachu basenu, ujęcie wody, oczyszczalnia ścieków, własny system zasilania, salon fryzjerski, solarium, kręgielnia, bilard, korty tenisowe, boisko do siatkówki, sklepy, nocny klub, uliczki ozdobione figurkami i fontannami. W ośrodku było12 domów wczasowych o nazwach takich jak „Kiczora”, „Kamieniołom”, „Daglezja”, „Sosna”, „Świerk”, „Modrzew”, „Szczerbina”, „Pierwiosnek”, „Krokus”, „Stokrotka”, „Szarotka” i „Góralka” cechujących się różnorodnością stylów architektonicznych, wielkością oraz standardem wyposażenia. Ze względu na doskonałe warunki socjalne w ośrodku organizowano szkolenia i konferencje (ośrodek dysponował salą konferencyjną na 150 miejsc) zarówno krajowe jak i międzynarodowe. Z tych ostatnich należy wymienić obrady Komisji RWPG ds. Hutnictwa, wydarzenie najwyższej rangi w owych czasach. Sprywatyzowany w 1994 roku ośrodek szybko popadł w degradację. W 1996 roku został ostatecznie zamknięty i przez lata uległ ogromnej dewa stacji.